16ο Δημοτικό Σχολείο Βέροιας

Ήταν κάποτε ένα αγόρι. Μια μέρα βρήκε στην πόρτα του ένα πιγκουίνο. Το αγόρι δεν ήξερε από πού είχε έρθει ο πιγκουίνος και σε ποιον ανήκε. Επειδή όμως έδειχνε πολύ θλιμμένος, σκέφτηκε ότι μπορεί να είχε χαθεί. Έτσι αποφάσισε να τον βοηθήσει να επιστρέψει στο σπίτι του, ακόμα κι αν χρειαζόταν να κάνει κουπί ως τον Νότιο Πόλο?.Σε όλη τη διαδρομή ο πιγκουίνος ήταν θλιμμένος.Μέσα από ένα δύσκολο ταξίδι με φορτούνες, κύμματα και θαλασσοταραχή το αγόρι κατάφερε να επιστρέψει τον πιγκουίνο στο σπίτι του.Η θλίψη του πιγκουίνου δεν είχε φύγει από το πρόσωπό του.Χρειάστηκε ώρα για να συνειδητοποιήσει το αγόρι, ότι ο πιγκουίνος δεν ήταν θλιμμένος,δεν είχε χαθεί, αλλά έψαχνε παρέα γιατί ένιωθε μόνος.

Μέσα από τη μοναδική ξεχωριστή ζωγραφική του, ο Oliver Jeffers περνά το μήνυμα της ανάγκης συντροφικότητας και της φιλίας και ότι κάποιες φορές όταν κάποιος αναζητά την επαφή μαζί σου, ίσως να μην ψάχνει κάτι περισσότερο από την παρέα, που είναι πολύ σημαντική. Θεωρώ, ότι είναι πολύ όμορφη αφορμή για συζήτηση με τα παιδιά, που οι ευαίσθητες και τρυφερές καρδιές τους, έχουν πρόσφορο έδαφος για να νιώσουν την ανάγκη και τη σημασία της φιλίας και της συντροφικότητας.Μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου εδώ : ?Πιγκουίνος χάθηκε, πιγκουίνος βρέθηκε.?