16ο Δημοτικό Σχολείο Βέροιας

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας Τρυφεράκανθος  που ζούσε στο λιβάδι με τα στάχυα, τις κόκκινες ανεμώνες και τα τριφύλλια. Είχε φίλο του τον ήλιο που τον ξυπνούσε το πρωί. Το φεγγάρι που τον νανούριζε με τον αυλό του τις νύχτες. Τον αγέρα που του τραγουδούσε γλυκά και μια γέφυρα-ουράνιο τόξο για να σεργιανάει στον ουρανό. Δεν είχε όμως φίλους τ’ άλλα ζωντανά του λιβαδιού, που τον περιγελούσαν επειδή ήταν διαφορετικός και διασκέδαζαν μαζί του. Έτσι ο Τρυφεράκανθος μια μέρα ζήτησε από το ξωτικό του δάσους να γίνει ακανθόχοιρος για να πληγώνει όποιον τον πειράζει. Τότε όμως άρχισαν οι περιπέτειές του, γιατί ο ακανθόχοιρος που ήταν Τρυφεράκανθος κι εξακολουθούσε να έχει τρυφερή ψυχή έχασε τους φίλους του και ήρθε αντιμέτωπος με μεγαλύτερη μοναξιά?

Η  Β΄ και η Γ΄ τάξη του σχολείου μας  φτιάχνοντας τον δικό τους Τρυφεράκανθο συζήτησαν για τα συναισθήματά του και  την αποδοχή της διαφορετικότητας…Στο σχολείο ή ιστορία συνεχίστηκε με τη βοήθεια της παρακάτω σειράς: http://www.youtube.com/watch?v=eb0SiFgtCzk